جنگ اول شاپور با روم-موقع شاپور
بعد از تسویه کار اعراب مشکل بود زیرا اگر با روم جنگ نمی‌کرد گرفتار نارضامندیها و اغتشاشات داخلی می‌گردید و اگر می‌کرد طرف با امپراطوری مثل کنستانتن یا قسطنطین می‌شد و او شخصی بود جدّی و فعال و بهترین سردار زمان خود برای فهم وقایع لازم است بخاطر آریم که مقارن این زمان مذهب عیسوی مذهب رسمی روم گردید (فرمان ۳۱۳ که موسوم به فرمان میلان است) و قسطنطین که خود این مذهب را قبول کرده بود طرفدار جدی و مروّج این مذهب شد و ضمناً حمایت مسیحیان مقیم ایران را نیز از تکالیف خود می‌دانست بدین ترتیب بر خصومت ملی که ما بین ایرانیها و رومیها در سر ممالک غربی آسیا موجود بود خصومت مذهبی نیز افزود بخصوص که در اثر از دست دادن ولایات واقعه ما بین دجله و فرات حسیات ملی ایرانیها مجروح بود و مردم مترصد بودند که شاه ایران شکست را جبران کند از خوش‌بختی شاپور حوادث طوری پیشامد که او خود را قادر دید با روم جنگ کند توضیح آنکه قسطنطین که حریف بزرگ شاپور بود فوت کرد (۳۳۷ میلادی) و بواسطه اینکه تیرداد پادشاه ارمنستان مذهب مسیحی را قبول کرده آن را ترویج می‌نمود. اهالی این مملکت از او متنفر شده بودند. بعد از فوت او (۳۱۴ میلادی) جانشینهای او اشخاص لایقی نبودند و با این حال زمینۀ مساعدی در آنجا هم برای شاپور تهیه شده بود در اثر این اوضاع شاپور جنگ را با روم شروع کرد و این جنگها از ۳۳۸ تا ۳۵۰ بطول انجامید خلاصه وقایع این است.
در ۳۳۸ شاپور نصیبین را که قلعه محکم رومیها در بین النهرین بود محاصره
