صلحی با شرائط سنگین به رومیها تحمیل کند و لیکن در این حیص و بیص هیاطله بنای تاخت‌وتاز را در ایران گذاشتند و او مجبور شد بدان سمت عزیمت نماید. رومیها همین‌که از گرفتاری او مطلع شدند آمد و نصیبین را محاصره کردند بالاخره سفیری از طرف غباد رومیها را ملاقات و متارکۀ به مدت هفت سال برقرار کرد موافق این عهدنامه رومیها مبلغی به ایران داده آمد را پس گرفتند[۱] توضیح آنکه بعد از حرکت غباد بطرف هیاطله قشون رومی آمد را محاصره کرد و ساخلو ایرانی بواسطه کمی عده و فقدان آذوقه مجبور بود تسلیم شود و لیکن بواسطه تردستی قلعه‌بیگی ایرانی رومیها اغفال شدند بدین معنی که او امر کرد تا در حضور سفرای رومی آخرین آذوقه را به ساخلو تقسیم کنند و رومیها به تصور اینکه ایرانی‌ها آذوقه دارند راضی شدند مبلغ مذکور را بپردازند و ساخلو ایرانی با تمام آلات و اسباب جنگ محترمانه به ایران برگردد (۵۰۳ میلادی) غباد پس از اینکه خاطرش از طرف رومیها راحت شد به جنگ با مردمان وحشی هیاطله که از دیر زمانی باعث نگرانی دولت ایران شده بودند پرداخت و در مدت ده سال با آنها جنگیده کاملاً فاتح گردید به‌طوری‌که از این به بعد دیگر خطری از طرف آنها به ایران متوجه نشد و دولت توانست با راحتی خیال از طرف خراسان و باختر بامور دیگر بپردازد کیفیات این جنگهای ده‌ساله معلوم نیست ولی در هر حال دوام جنگ در مدت ده سال نشان می‌دهد که چه زحمت بزرگی این شاه و سپاهیان ایرانی برای دفع آنها متحمل شده‌اند.
- ↑ مبلغی که به ایران داده‌اند می‌نویسند هزار لیبرای طلا بوده و لیبرا تقریباً دویست و پنجاه تومان به پول حالیه ارزش داشته (سرپرسی سایکس-تاریخ ایران و دائرة المعارف بروک هائوز)
