عرابهرانهائی ترتیب دهند، ثانیا از اشخاصی، که در حدود ایالت ولات خانه و اراضی دارند، بخواهند، که هر روز در درب خانۀ آنها حاضر شوند. این اشخاص باید معتدل باشند و خودشان را برای اجرای اوامر والی حاضر کنند. رابعا والی باید تربیت اطفال را در تحت نظر داشته باشد، چنانکه خود او (یعنی کوروش) دارد، خامسا والی مردانی را، که در درب خانۀ او حاضر میشوند باید غالبا به شکار برد و آنان و نیز خود را به ورزشهای نظامی مشغول دارد. کوروش به آنها گفت: «هرکس از شما عدۀ بیشتری عرابهران و بهترین سواره نظام را دارا باشد، برای من مانند دوستی است باوفا، از من پاداش خواهد یافت و عمادی محکم برای پارسیها و دولت من خواهد بود. در مجالس شما هم، مانند مجالس من، جاهای محترم باید به لایقترین اشخاص داده شود، میز شما مانند میز من باید دارای غذاهای وافر باشد، که اهل خانه و دوستانتان غذا بخورند و همهروزه اشخاصی، که کارهای خوب میکنند، مفتخر شوند (یعنی از سر میز شما غذا بخورند) باید پارک داشته باشید و حیوانات سبع در آنجا نگاه دارید (مقصود از پارک باغهای وسیعی است، که پر از شکار بود و آن را بپارسی قدیم پردیس[۱] میگفتند و فردوس هم از همین کلمه آمده).
هیچگاه قبل از ورزش غذا نخورید و به اسبهای خودتان، تا کار نکردهاند، خوراک ندهید. شرایط زندگانی انسان چنین است، که من تنها قادر نخواهم بود، تمامی دوستان و اموال آنها را حفظ کنم. اگر باید با مردانگی خود و رفقایم به کمک شما آیم، خودتان و کسانتان هم باید متحدین من باشید. میل دارم، که شما این نکته را بفهمید:
چیزهائی، که من از بندگانم میخواهم، از شما نمیخواهم و کاری را، که بشما میگویم، بکنید، خودم هم همان کار را میکنم. خلاصه، چنانکه بشما میگویم از من تقلید کنید، شما هم باید از مأمورین خود بخواهید، که از شما تقلید کنند.
دستورهائی، که کوروش داد، در زمان ما هم مرعی است: از این جهت است، که تمام ساخلوها و مستحفظین در تحت اوامر خود شاه میباشند، تابعین و زیردستان
- ↑ Paradis.