پسر ارته‌بات[۱] بود. [۲] - آریانیها (یعنی هراتیها) کمانهای مادی داشتند و اسلحۀ دیگر آنها باختری بود. رئیس آنها را سی‌سام‌نس[۳] پسر هی‌دارنس می‌نامیدند.
۱۰ - اسلحۀ پارتیها، خوارزمیها، سغدیها، گنداریها و دادی‌کس[۴] ها در موقع جنگ مانند اسلحۀ باختریها بود. فرماندۀ پارتیها و خوارزمیها آرتاباز پسر فرناس[۵] بود، رئیس سغدیها آزانس[۶] پسر آرته و سرهنگ گنداریها و دادی‌کس‌ها آرتی‌فیوس پسر اردوان. راجع به دادی‌کس‌ها، ظنّ قوی می‌رود، که اینها تاجیکهای قرون بعد بودند، که در بخارا و حدود آن سکنی دارند. ۱۵ - کسپیان ارخالقی داشتند از پوست بز، تیر و کمانی از نی و قمه‌ای. رئیس آنها آری مرد[۷] برادر آرتی‌فیوس بود.
۱۶ - سرنگی‌ها (یعنی سیستانی‌ها) لباسهای رنگین در بر داشتند. کفش آنها بشکل نیم‌چکمه بود و به زانو می‌رسید. کمان و زوبین آنها مانند این اسلحۀ مادیها است.
رئیس اینها فرن‌دات[۸] پسر مگابیز (بغابوخش) بود. ۱۷ - پاک‌تیک‌ها[۹] نیز لباسی داشتند از پوست بز، کمان‌ها و قمه‌های آنان بشکل بومی بود (این مردم را با پختوها یعنی با سکنۀ قسمت غربی افغانستان تطبیق کنند. م.). فرمانده اینها را آرتینت[۱۰]، پسر ایثامتر۱۰ می‌نامیدند. ۱۸-۲۰، اوتیان و میکیان و پاریکانیان ۱۱(به نقشۀ دولت هخامنشی رجوع شود) مانند پاک‌تیک‌ها مسلح بودند. رئیس اینها و میکیانها آرسامن۱۲ پسر داریوش بود و رئیس پاریکانیان سیرومیتر۱۳ پسر اباز۱۴.
۲۱ - اعراب عبائی داشتند، که روی آن کمربندی بسته بودند. کمانهای دراز آنان از شانۀ راست آویخته و بطرف چپ کشیده بود. (مترجم دیگر هرودوت این جمله را طور دیگر ترجمه کرده: اعراب جامه‌ای داشتند گشاد و دامنها را بکمر زده
