(۴۵)- تمیستوکل، مجسّمهٔ او از مرمر که در واتیکان است (از کتاب اسکاریگر، تاریخ عمومی)
دیگر نفوذ تمیستوکل در آتن باعث حسد کسانی شد، که طرفدار حکومت ملّی بودند و میخواستند بلند شوند. رفتار خود تمیستوکل هم بمقاصد آنها کمک میکرد، زیرا تمیستوکل بقدری در هر موقع از خدمات خود به آتن در مجالس خصوصی و عمومی صحبت میکرد و کارهای خود را بچشم میکشید، که بالاخره آتنیها را خسته کرد و دشمنانش بنای ستیزه را گذارده گفتند، که تمیستوکل راه با مادیها (یعنی پارسیها) داشته و دارد و قرار دادند، که از آتن اخراج شود. پس از آن او به آرگس[۱] رفته در آنجا با کمال بیطاقتی انتظار پیشامد مساعدی را داشت، ولی چیزی نگذشت، که اسرار پوزانیاس[۲]، چنانکه بالاتر گذشت، افشا شد و او را بمحکمه جلب کردند. برای فهم مطلب لازم است گفته شود، که پوزانیاس در ابتداء مذاکرات خود را با دربار ایران از تمیستوکل پنهان میداشت، ولی، پس از اینکه تبعید شده به آرگس رفت، چون نارضامندی او را از آتنیها مشاهده کرد،