را فروخت و حاجی میرزا آقا آن را خرید، و این روزنامه که یکسال بیرون آمد در آن چاپخانه بچاپ میرسید، و چنانکه از نگاره هایش پیداست یک نگارگر استادی هم داشته.
جز از اینها روزنامه های دیگری، بنامهای «امید» و «آزاد» و «اتحادملی» و مانند اینها، نیز بیرون آمد. ولی هر یکی پس از چند شماره ناپدید شد. میرزاسید حسینخان دارندهٔ «عدالت» که روزنامه‌اش تا پس از چند ماه از آغاز مشروطه بیرون آمد روزنامه کوچکی به زبان ترکی بنام « آنادیلی » بیرون داد که آنهم زود از میان رفت.
اینها روزنامه‌های تبریز است. یک روزنامه آبرومند دیگری بنام «فریاد» در همان زمان در ارومی نوشته میشد که دارندهٔ آن، میرزا حبیب‌الله آقازاده و نویسنده اش میرزا محمود غنی‌زاده بودند.
ملا نصرالدین و آذربایجان چنانکه گفتیم روزنامه «آذربایجان» همان شیوه «ملانصرالدین» را میداشت، و این بود با آن به همچشمیهای شوخی آمیزی بر میخاست و گاهی بشعر های آن پاسخ مینوشت. چنانکه چون میرزا علی‌اصغر خان اتابک بایران آمد و مجلس درباره او سستکاری از خود نشان داد ملا نصرالدین این را دستاویز گرفته شعرهایی (از گفته صابر)، در سرزنش ایرانیان، و اینکه جنبش ایران جز یک چیز سرسری نیست، بچاپ رسانید که برخی از آن شعر ها اینهاست:
| هه‌دی گوروم نه اولدی بس | آی بالام ادعا لرگ؟! | |||||
| دوتمش ایدی بری گوگی | ناله لرگ نوا لرگ | |||||
| یوقسا قانوبدا عیبگی | بوشلا میسان ادا لرگ؟ | |||||
| شمدی حریف سوز همان | سن دیمد اولدی اولمادی؟ | |||||
| انجمن اهلنگ، قوچاق | سن دیمد گمی بر تکی | |||||
| ویرمیه جاق رضا گله | اولکه مزه اتابکی؟!.. | |||||
| نولدی که تیز بوشالدی بس | ایش گورن انجمنده کی؟!. | |||||
| کهنه قاپی همان دابان | من دین اولدی اولمادی؟! | |||||
سپس چون اتابک کشته گردید آذربایجان این را عنوان گرفته پاسخی
