بپای سالارالسلطان میخورد دو نفر مرد یکنفر زن مقتول می شوند حاجی معینالاسلام فرار میکند پانصد قدم از حسینیه دور میشود آقا بیک سرکرده اشرار سواره رسیده بضرب گلوله کار او را میسازد بعد تفنگچیها رسیده نعش او را تیرباران نموده بند بپای سید مظلوم بسته میآورند بدرب حسینیه بدار میزنند، پس از یکساعت حکم میرسد جنازه او را آتش بزنید آن بیمروتها او را با نفط آتش زده خاکسترش در خندق بباد میدهند»
چون دانسته نیست کدام یکی از اینها راست تر است ما هر دو را در اینجا آوردیم.
سرکوب ورامینیها بدینسان سال ۱۲۸۶ بپایان میرسید. در پایان های این سال در تهران برخی کارهایی هم رفت که اینجا میآوریم:
چون برخی از نمایندگان مجلس - از سعدالدوله و دیگران - کناره جسته بودند مجلس باین شد که کسانی را بجای آنها خودش برگزیند و در آخرهای بهمن ماه کسان پابین را برگزید:
حکیمالملک، مستوفیالممالک، شیخ حسین یزدی، مؤتمن الملک، شاهزاده امانالله میرزا، معاضدالسلطنه، مجدالملک، حسین قلیخان نواب.
نظام السلطنه برخی از وزیران را دیگر گردانیده در نشست شنبه نهم اسفند (۲۶ محرم) مجلس کابینه نوین را بدینسان شناسانید .
نظامالسلطنه رئیسالوزراء و وزیر داخله، ظفرالسلطنه وزیر جنک، صنیع الدوله وزیر مالیه و فواید ، مخبر السلطنه وزیر علوم، مؤتمنالملک وزیر تجارت، مؤیدالسلطنه وزیر عدلیه.
شیخ محمود ورامینی که نامش را برده گفتهایم یکی از دشمنان پافشار مشروطه میبود در پیشامد میدان توپخانه با گروهی از پیروان بیاری اوباشان آمد، چون دستگاه میدان توپخانه بهم خورد اینان به ورامین بازگشتند، و با آنکه دستگیری همه این بدخواهان شرط آشتی میانه مجلس و شاه میبود کسی باینان نپرداخت. با اینحال شیخ محمود