دیده نشده بود و سه شهر از بلاد ایطالیا که نزدیک کوه مزبور بود یعنی هرکولانم[۱] و پمپی[۲] و استابیس[۳] در آن موقع زیر خاکستر و مواد آتش‌فشاں مدفون و مفقوالاثر گردید تا در اواسط مائهٔ هیجدهم میلادی کم کم بعضی از آن آبادیها را از زیر خاک بیرون آوردند و آثار و اوضاع قدیمه را مشاهده کردند.
دمیسین - بعد از تیتوس برادرش دمیسین[۴] امپراطور شد و او خوش‌اندام و در اوایل سلطنت خوش‌رفتار بود و بعدالت کار می‌کرد اما خودپسندی فوق‌العاده داشت چنانکه واداشت او را خداوندگار خواندند. کم‌کم همین خودپرستی، و بیمهری او منجر به جور و ظلم گردید. چون نسبت بسناتورها محبتی نداشت آنها هم به او مودت نمی‌ورزیدند بلکه بعضی درصدد قتل وی برآمدند لهذا دمیسین بنای اعدام سناتورها را گذاشت و برای قتل ایشان بهانه‌های غیرموجه بدست می‌آورد مثلا یکی را بهانه گرفت که عید امپراطور آتن را در خانهٔ خود گرفته دیگری را اعتراض کرد که نقشهٔ عالم در اطاق خود گذاشته. خطیبی را تلف کرد بعلت اینکه خطابه‌ای در مذمت ظلم و جور انشاد کرد و قس علی ذلک.
دمیسین مراقب اقوال و اعمال مردم نیز بود چنانکه هیچ‌کس جرات نمی‌کرد در اندرون خانهٔ خود حرفی بزند از ترس
