داشتند چنانکه مجلس سنا بعد از جنگ پیروس حکم کرد کسانی را که گرفتار دشمن شده بودند تخفیف رتبه دهند و آنها خارج از اردو جا بگیرند و اشخاصی را که فرار کرده بودند سیاست نمایند بجرم اینکه چرا در میدان جنگ ایستادگی نکردند تا کشنه شوند. رومیها رسم داشتند که در اوقات صلح و امنیت مشقهای نظامی میکردند و در شاندومارس[۱] جوانان روم آمده مشق دویدن و جست و خیز کردن و نیزه انداختن و شمشیر زدن مینمودند بعد در حالیکه عرق‌دار بودند خود را برودخانهٔ تیبر میانداختند و بشنا از آن عبور میکردند. استعمال بیل و کلنگ هم میبایست بدانند و بسیار اتفاق میافتاد که سرداران ایشانرا بساختن طرق و شوارع و پل و قناة و امثال اینکار وامیداشتند.
بالاترین افتخار و شرفی که برای سرداران فاتح رومی میسر میشد این بود که مجلس سنا بابشان اجازه دهد که با جمعیت و دستگاه بمعبد کاپیتل ورود کنند و آدابی را که در این موقع بعمل میاوردند تریومف[۲] میگویند و ما آن را تشریفات نصرت ترجمه میکنیم.
سرداری که متوقع نیل این شرف بود میبایست با لشکر خود پشت دروازهٔ روم توقف کند و از مجلس سنا مطلوب خویش را بخواهد زیرا که با حربه وارد شهر شدن بموجب عقیدهٔ دینی
