میآید که سند عمدۀ او سلیل بن رازق است و بنابراین تواریخ او تصحیح لازم دارد.
(۵) ر. سعیدروت[۱] هرچند موضوع مخصوص این نویسنده خانواده آل بو سعید میباشد ولی در گزارشهای مدتی که بلافاصله پیش از آنها بوده نیز خامهفرسایی کرده و در اینکه چگونه احمد بن سعید نیرومند گردیده مفصل نگاشته - اسناد موجوده را بدقت مطالعه کرده ولی سجلات شرکت هند شرقی را از نظر انداخته و چنین مینماید که از وجود آنها بیخبر بوده است.
نگارنده کنون میخواهد بکوشد اطلاعاتی را که در سجلات نمایندگان شرکت هند شرقی هست با تواریخی که سلیل بن رازق و برخی نویسندگان دیگر نگاشتهاند تطبیق دهد.
در عهد شاه سلطان بردبار و ناتوان (۱۶۹۴-۱۷۲۲) نیروی ایران در خلیج بسی کاست و از سوی دیگر چیرگی و خیرگی طوایف عرب که در دو سوی خلیج نشیمن داشتند فزونی یافت عربهای مسقط که زیر فرمان امام سلطان بن سیف دوم (۱۷۱۱-۹۱۷۱۸ بودند دسته کشتیها داشتند که بدانواسطه در سال ۱۷۱۷ یا سال بعد از آن بر جزایر بحرین ترکتازی کردند و پیشرفت یافتند.
این جزایر نزدیک یک قرن جزئی از سلطنت ایران بودند پیدا است که عربهای عمان در بحرین دیر نپائیدند و پس از رفتن آنان بحرین زیر فرمان شیخ جباره رئیس عربهای نیرومند «هواله» درآمد شیخ جباره هرچند اسماً رعیت ایران بود اما فعلا از حکومت یا دولت ناتوان که در اصفهان وجود داشت مستقل و بیپروا بود.
- ↑ R. Said Ruete