این برگ هم‌سنجی شده‌است.
خوانده و چون جنگ رویداد سپاه حیدر روی به گریز نهادند ولی محفوظ و دیگران ایستادگی نمودند و مولا محفوظ با عمویش مولا عبد الحی با گروهی دیگر کشته گردیدند.
شیخ فتح‌اللّه کعبی که در جای دیگری نام او را برده‌ایم با مولا محفوظ آمیزش و دوستی داشته است و می‌گوید چون خبر کشته شدن او به من رسید زمین با همه فراخی بر من تنگ گردید و زندگانی برایم تلخ شد سپس کعبی مرثیه‌هایی در این سوگواری سروده که در یکی از آنها در ستایش چگونگی جنگ می‌گوید:
| یوما نجمعت القبایل کلها | فیه و امر ضلالهم می‌بروم | |||||
| ان تسالن عنه قربة مخبر | یخبرک ان الجیش کان عظیم | |||||
| قد اقبلوا زمرا کان سیو فهم | برق و مشتبک اریاح غیوم | |||||
| لم انس محفوظا غداة لقاهموا | فردا و جیش عداته مرکوم | |||||
| من بعد اخواته الذین تقدموا | فی الحرب و هو مؤجج مفروم | |||||
| فسطوا علی الجمع الکثیف کماهوت | شهب علی جمع الغواة رجوم | |||||
| رکعوا الاسنة خوف قولة قائل | هذا ابن جود اللّه و هو هزیم | |||||
| عرفوا المنیة ثم خاضوا قعرها | ان الفرار مع القباء ذمیم | |||||
| ساقوا العمد و بما یساقی مثله | لوان حربهم السجال تدوم | |||||
| حتی هوی و هوی فکان فقیدهم | کبر المصاب اذا لفقید زعیم | |||||
| ویل ابن ام کثیر ماروا | من ذالذی هو بینهم مزعوم | |||||
پس از این حادثه از مولی حیدر خبری نیست. جز اینکه سیدعلی در سال ۱۰۹۲ مرگ او را می‌نگارند.[۱]
- ↑ کتاب سیدعلی مسوده‌های جواهری کتاب کعبی.
