کوشیده و تقرّب او را آنا فآنا زاید می‌نمود تا اطلاع از این سرّ مخفی به هم رساند ومیرزا بعد از تصرف کامل در مزاج شاهزاده مشافهة اظهار نمود که سرّی سربسته و رازی ناگشوده و مأموریتی از جایی بزرگ دارم،
بیت:
| مرا سرّی است اندر دل اگر گویم زبان سوزد | و گر پنهان کنم ترسم که مغز استخوان سوزد | |||||
باید که بعد از اطمینان تام از همه جهت چه از جان چه از مال به عرض شاهزاده رسانم. شاهزاده بعد از عهد قویم کلام اللّه قدیم را به میان آورده دست به کلام مجید زده او را چنان‌که می‌خواست مطمئن نمود ومیرزای مزبور بعد از این اطمینان زبان به دعا و ثنا گشوده گفت:
| ای قبای پادشاهی راست بر بالای تو | تاج شاهی را فروغ از لؤلؤ لالای تو | |||||
عجب اتفاقی افتاده:
| ندیده‌ام به چنین شکل و صورت آدمیی | مگر ز نوع بشر نیستی تو از پریی | |||||
نمی‌دانم کلک تقدیر در این صورت چه تصویر کرده که آن نکتۀ زیبایی دلربایی حور و پری آمده، از طایفۀ پریان که مسخر این دعاگوی دولت است دختری ماه پیکری که از نسل پادشاه ایشان است عاشق جمال جهان‌آرایت شده مدتی است که از عشقت بریان و از این درد بی‌درمان گریان و نالان است و هر روزه به این مخلصت در نزاع که تا کی درد را از طبیب پنهان داری و مرا به نصیب خود نمی‌سپاری و تأملی که از برای مخلصت هست آن است که می‌خواستم این مطلب را به خاطر مبارک اظهار کرده اگر رضای‌خاطر شریف باشد و رأی مبارک به این مواصلت قرار گیرد به والدین آن سوختۀ آتش فراق و گداختۀ بوتۀ اشتیاق نیز اظهار کرده ایشان را راضی نموده قراری در امر مواصلت گذاشته و به سور و سرور مشغولی حاصل آید و واضح است که از ابتدای آدم تا حال چنین اتفاقی نیفتاده که از نوع پری عاشق نوع بشر شود وانگهی پادشاهزادۀ نوع پری، و واضح است که بعد از این مواصلت مملکت ایران سهل است بلکه سایر ممالک نیز ضمیمۀ این مملکت شده در این روزگار فانی سلیمان ثانی بر تخت سلطنت تکیه‌ور خواهد شد و
