ذکر مراجعت خاقان مغفور به دارالخلافۀ تهران و حکایاتی که مناسب است به آن اوقات
سابقاً مذکور شد که بعد از آن‌که این دعاگوی دولت قصبۀ سالیان را متصرف شد و حسین قلی‌خان شایخانلو را با عریضه و سرودیل به خدمت خاقان مغفور فرستاد در این اوقات حسین قلی‌خان به اردوی معلی رسیده خاقان مغفور چون میل مراجعت داشتند رؤس روس را که حسین قلی‌خان برده بود به میان اردو بازار ریخته و نقاره و طبل شادمانی زده خلعت و نشان برای این دعاگوی دولت شاهی مرحمت فرموده پس از دو روز طبل رحیل کوبیده روانۀ دارالخلافۀ تهران شدند. این دعاگوی دولت شاهی در قصبۀ سالیان نشسته بود که به خط مبارک پادشاه مرحوم که از قراجه داغ به سرافرازی این دعاگو ارسال فرموده بودند اخبارات شکست گچلر و از دست رفتن قلعۀ عباس آباد را مستحضر شده فرمایش فرموده بودند که این دعاگوی دولت شاهی با این احوال که در طرف خوی واقع شده مصلحت نیست که در ولایت مخالف بنشیند این دعاگوی دولت نیز به فرمایش پادشاه مرحوم طبل رحیل کوبیده و قصبۀ سالیان را بالمره کوچانیده به قصبۀ لنکران فرستاده و خود عازم اردبیل شد و سلیمان‌خان سرتیپ را با دو فوج شقاقی روانۀ قلعه تبریز نمود و خود وارد قلعۀ اردبیل شده و معلوم نمود که اردوی خاقان مغفور قریب به قصبۀ محال سراب رسیده عرایض فرستاده برای محافظت قلعۀ اردبیل لشکریان معتمد خواست و خاقان مغفور نیز ششصد نفر از جانبازان نظام نهاوند را با دویست نفر تفنگچی محال نائین برای حفظ قلعۀ اردبیل فرستاده مقرر فرمودند که امورات قلعۀ تبریز را رکن‌الدوله منتظم کرده به آصف‌الدوله و به میرزا محمدخان لاریجانی که از معتمدین خاقان مغفور بود سپرده شود و ایشان نیز به تبریز رفته قریب به هشت هزار نفر از سرباز آذربایجان و تفنگچی مازندران و عراق در قلعۀ تبریز گذاشته و دوازده هزار نفر از مجاهدین تبریز و محالات سان دیده و اطمینان پیدا کرده رکن‌الدوله از تبریز روانۀ اردوی خاقان مغفور شد و خاقان مغفور نیز به آهستگی طی مسافت نموده وارد دارالخلافه شدند و در این سال در ممالک محروسه حسین علی‌میرزا در شیراز و حسنعلی‌میرزا در خراسان و عباس قلی‌میرزا ولد ابراهیم‌خان قاجار در کرمان و
