برگه:Tavalludi Digar - Farogh Farrukhzad.pdf/۱۳۳

این برگ هم‌سنجی شده‌است.

گل سرخ

 
 
 
 

گل سرخ

گل سرخ

گل سرخ

 

او مرا برد به باغ گل سرخ

و به گیسو‌های مضطربم در تاریکی گل سرخی زد

و سرانجام

روی برگ گل سرخی با من خوابید

۱۲۱