این برگ هم‌سنجی شده‌است.
و افتخار این را دارد
که می‌تواند از همان دریچه — نه از راه پلکان — خود را
دیوانه‌وار به دامان مهربان مام وطن سرنگون کند
و آخرین وصیتش اینست
که در ازای ششصد و هفتاد و هشت سکه، حضرت استاد آبراهام صهبا
مرثیه‌ای به قافیهٔ کشک در رثای حیاتش رقم زند
ای مرز پر گهر
۱۴۹
