این برگ نمونه‌خوانی شده ولی هنوز هم‌سنجی نشده‌است.
۸۳
آبجی‌خانم
شده بود، رخت زنگاری او به تنش چسبیده بود، صورت او یک حالت باشکوه و نورانی داشت مانند این بود که او رفته بود بیک جائی که نه زشتی و نه خوشگلی، نه عروسی و نه عزا، نه خنده و نه گریه، نه شادی و نه اندوه در آنجا وجود نداشت. او رفته بود به بهشت!
تهران ۳۰ شهریورماه ۱۳۰۹
