| | | | | | |
|
بود یکی شاه که در ملک و مال |
|
عهد وزیری چو رسیدی به سال |
|
|
دست قلمساش جدا ساختی |
|
چون قلم از بند برانداختی |
|
|
هر که گرفتی ز هوا دست او |
|
پایهی اقبال شدی پست او |
|
|
دست وزارت به وی آراستی |
|
جان حسود از حسدش کاستی |
|
|
روزی ازین قاعدهی ناپسند |
|
ساخت جدا دست وزیری ز بند |
|
|
دست بریده به هوا برفکند |
|
تاش بگیرند، صلا در فکند |
|
|
چشم خرد کرد فراز آن وزیر |
|
دست دگر کرد دراز آن وزیر |
|
|
دست خود از بیخردی خود گرفت |
|
بهر وزارت ره مسند گرفت |
|
|
تجربه نگرفت ز دست نخست |
|
دست خود از دست دگر نیز شست |
|
|
جامی از آن پیش که دست اجل |
|
دست تو کوتاه کند از عمل |
|
|
دست امل از همه کوتاه کن |
|
در صف کوتهاملان راه کن |
|