جامی (اورنگ ششم لیلی و مجنون)/ای خاک تو تاج سربلندان!
ای خاک تو تاج سربلندان! | مجنون تو عقل هوشمندان! | |||||
خورشید ز توست روشنی گیر | بیروشنی تو چشمهی قیر | |||||
در راه تو عقل فکرتاندیش | صد سال اگر قدم نهد پیش، | |||||
نا آمده از تو رهنمایی | دورست که ره برد به جایی | |||||
جز تو همه سرفکندهی تو | هر نیست چو هست بندهی تو | |||||
تسکینده درد بیقراران | مرهم نه داغ دلفگاران | |||||
بر سستی پیریام ببخشای! | بر عجز فقیریام ببخشای! | |||||
زین برف که بر گلم نشستهست | بس خار که در دلم شکستهست | |||||
خواهم که کند به سویت آهنگ | در دامن رحمتت زند چنگ | |||||
باشد به چو من شکستهرایی | زین چنگ زدن رسد نوایی |