| | | | | | |
| |
سر مقصود را مراقبه کن! |
|
نقد اوقات را محاسبه کن! |
|
| |
باش در هر نظر ز اهل شعور! |
|
که به غفلت گذشته یا به حضور! |
|
| |
هر چه جز حق ز لوح دل بتراش! |
|
بگذر از خلق و، جمله حق را باش! |
|
| |
رخت همت به خطه‌ی جان کش |
|
بر رخ غیر، خط نسیان کش! |
|
| |
در همه شغل باش واقف دل! |
|
تا نگردی ز شغل دل غافل! |
|
| |
دل تو بیضه‌ای‌ست ناسوتی |
|
حامل شاهباز لاهوتی |
|
| |
گر ازو تربیت نگیری باز |
|
آید آن شاهباز در پرواز |
|
| |
ور تو در تربیت کنی تقصیر |
|
گردد از این و آن فسادپذیر |
|
| |
تربیت چیست؟ آنکه بی گه و گاه |
|
داری‌اش از نظر به غیر نگاه |
|
| |
بگسلی خویش از هوا و هوس |
|
روی او در خدای داری و بس! |
|
