| | | | | | |
| |
پیش سوداییان تخت جلال |
|
نیست جز تاج جود، راس‌المال |
|
| |
گر نه سرمایه تاج جود کنند |
|
کی ز سودای خویش سود کنند؟ |
|
| |
معنی جود جیست؟ بخشیدن! |
|
عادت برق چیست؟ رخشیدن! |
|
| |
برق رخشان، کند جهان روشن |
|
جود و احسان، جهان جان روشن! |
|
| |
پرتو برق هست تا یک دم |
|
پرتو جود، تا بود عالم! |
|
| |
گرچه یک مرد در زمانه نماند، |
|
وز جوانمرد جز فسانه نماند، |
|
| |
تا بود دور گنبد گردان، |
|
ما و افسانه‌ی جوانمردان! |
|
| |
رفت حاتم ازین نشیمن خاک |
|
ماند نامش کتابه‌ی افلاک |
|
| |
هر چه داری ببخش و، نام برآر |
|
به نکویی و نام نیک گذار! |
|
| |
زآنکه زیر زمردین طارم |
|
نام نیکو بود حیات دوم |
|
| |
هر چه دادی، نصیب آن باشد |
|
وآنچه نی، حظ دیگران باشد |
|
| |
بهره‌ی خود به دیگران چه دهی؟ |
|
مال خود بهر دیگران چه نهی؟ |
|
