دیوان سلمان ساوجی/رباعیات/زلف تو همه روز مشوش باشد

زلف تو همه روز مشوش باشد

خال تو از آن روی برآتش باشد

چشم خوش بیمار تو در خواب خوش است

بیمار که خواب خوش کند خوش باشد