رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/ای دوست حقیقت شنو از من سخنی
۱۶۲
| ای دوست حقیقت شنو از من سخنی | با بادهٔ لعل باش و با سیم تنی | |||||
| کانکس که جهان کرد فراغت دارد | از سبلت چون توئی و ریش چو منی | |||||
رباعی ۱۶۲– خواجه حافظ میفرماید:
| بیا که رونق این کارخانه کَم نشود | بزهد همچو توئی یا ز فسق همچو منی | |||||