رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/خیام اگر ز باده مستی خوش باش

۱۱۶

  خیّام اگر ز باده مستی خوش باش با ماه رخی اگر نشستی خوش باش  
  چون عاقبتِ کارِ جهان نیستی است انگار که نیستی چو هستی خوش باش