رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/در گوش دلم گفت فلک پنهانی

۱۷۲

  در گوش دلم گفت فلک پنهانی حکمی که قضا بود ز من میدانی  
  در گردش خویش اگر مرا دست بدی خود را برهاندمی ز سرگردانی