رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/قانع بیک استخوان چو کرکس بودن

۱۴۲

  قانع بیک استخوان چو کرکس بودن به زانکه طفیل خوانِ ناکس بودن  
  با نان جوینِ خویش حقّا که به است کالوده بپالوده هر خَس بودن