رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/مرغی دیدم نشسته بر باره طوس
۱۱۴
| مرغی دیدم نشسته بر بارهٔ طوس | در پیش نهاده کلّه کیکاوس | |||||
| با کلّه همی گفت که افسوس افسوس | کو بانگ جرسها و کجا نالهٔ کوس | |||||
رباعی ۱۱۴– از شهید بلخی که یکی از حکمای شعرای اوایل سدهٔ چهارم هجری است این رباعی را نقل کرده‌اند و یقیناً خیام نظر بآن داشته است.
| دوشم گُذر افتاد بویرانهٔ طوس | دیدم جُغدی نشسته جایِ طاوس | |||||
| گفتم چه خبر داری از این ویرانه | گفتا خبر اینست که افسوس افسوس | |||||