رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/می نوش که عمر جاودانی این است

۴۷

  می نوش که عمر جاودانی این است خود حاصلت از دور جوانی این است  
  هنگام گُل و باده و یاران سرمست خوش باش دَمی که زندگانی این است