رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/چون روزی و عمر بیش و کم نتوان کرد

۷۴

  چون روزی و عمر بیش و کم نتوان کرد دل را بکَم و بیش دژم نتوان کرد  
  کار من و تو چنانکه رای من و تُست از موم بدست خویش هم نتوان کرد  


رباعی ۷۴– خواجه حافظ میفرماید:

  چو قسمت ازلی بی حضور ما کردند گر اندکی نه بوفق رضاست خُرده مگیر  

رباعی ۹۵ هم نزدیک بهمین معنی است.