رباعیات خیام (تصحیح فروغی و غنی)/گر یک نفست ز زندگانی گذرد

۸۶

  گر یک نَفست ز زندگانی گذرد مگذار که جز بشادمانی گذرد  
  هُشدار که سرمایهٔ سودای جهان عمر است چنان کش گذرانی گذرد