شرح حال رجال ایران/اسمعیل‌خان امیرمؤید سوادکوهی
 |
امیرمؤید سوادکوهی |
اسمعیل اسمعیل خان امیر مؤید سوادکوهی متولد ۱۲۳۳ خورشیدی پسر ابراهیم خان شعاع‌الملک و برادر لطف‌الله خان شعاع‌الملک[۱] از تحصیل‌کرده‌های دارالفنون تهران بود سابقاً در زمان ناصرالدین‌شاه اغلب در تهران جزء عمله خلوت و شکار بود و همیشه ریاست ایل سوادکوه و سوارهای آن محل را داشت در دوره مظفرالدین شاه بواسطه دسائس درباری از تهران مهاجرت و اغلب در محل خود اقامت اختیار نمود. در موقعی که محمدعلیشاه در سال ۱۳۲۹ هـ. ق. از راه مازندران بخیال تصرف تهران می‌آمد میگویند اسمعیل‌خان هم با او همراهی کرد ولی ضدیت اسمعیل خان در مازندران بر خلاف قشون روس قولی است که جملگی بر آنند و چون نفوذ کاملی در صفحه مازندران داشت برای این مقصود خیلی قابل استفاده بود. در دوره سوم مجلس شورای ملی در سال ۱۳۳۳ هـ. ق. از طرف ساری وکیل گردید و در محرم ۱۳۳۴ هـ. ق. که قشون روس از طرف قزوین بتهران رهسپار بود و اغلب ملیون از تهران بطرف قم مهاجرت کردند او هم بهمراه شیخ ابراهیم زنجانی وکیل زنجان برای ضدیت با قشون روس بطرف مازندران حرکت کرد و مشغول اقدامات شد. در زمان نخست‌وزیری حسن وثوق (وثوق‌الدوله) در سال ۱۳۳۶ ق. برابر با ۱۲۹۷ خ. او را با فرزندانش بتهران آوردند و مدتی در تهران زیر نظر بود و بعد بمازندران رفت و در زمان نخست‌وزیری و وزارتجنگی رضا خان سردار سپه دوباره او را تحت‌الحفظ بتهران آوردند و به کرمانشاه تبعیدش کردند
 |
 |
| سهم‌الممالک |
هژبرالسلطان |
و دو فرزندش نیز کشته شدند (دو پسر امیر مؤید بنام عباس‌خان سهم‌الممالک و اسدالله‌خان هژبرالسلطان در سال ۱۳۰۳ خورشیدی در گرگان دستگیر و در دهکده کلاک بین گرگان و بهشهر در همین سال تیرباران شدند). امیرمؤید پس از بازگشت از آلمان در سال ۱۳۱۱ خ. در تهران بناخوشی سرطان در سن ۷۸ سالگی در گذشت.
- ↑ لطف‌الله خان شعاع الملک از پیشخدمتان و کالسکه‌چی‌باشی ناصرالدین‌شاه بود.