شیخ بهائی (شیر و شکر)/عشاق جمالک احترقوا
عشاق جمالک احترقوا | فی بحر صفاتک قد غرقوا | |||||
فی باب نوالک قد وقفوا | و بغیر جمالک ما عرفوا | |||||
نیران الفرقه تحرقهم | أمواج الادمع تغرقهم | |||||
گر پای نهند به جای سر | در راه طلب، ز یشان بگذر | |||||
که نمیدانند ز شوق لقا | پا را از سر، سر را از پا | |||||
من غیر زلالک ما شربوا | و بغیر جمالک، ما طربوا | |||||
صدمات جمالک، تفنیهم | نفحات وصالک، تحییهم | |||||
کم قد احیوا، کم قدمات | عنهم، فیالعشق روایات | |||||
طوبی لفقیر رافقهم | بشر لحزین وافقهم | |||||
یارب، یارب که بهایی را | آن عمر تباه ریایی را | |||||
خطی ز صداقت ایشان ده | توفیق رفاقت ایشان ده | |||||
باشد که شود ز وفامنشان | نه اسم و نه رسم، نه نام و نشان |