شیخ بهایی (مثنویات پراکنده)/یکدمک با خود آ، ببین چه کسی

یکدمک با خود آ، ببین چه کسی

از که دوری و با که هم نفسی

جور کم، به ز لطف کم باشد

که نمک بر جراحتم پاشد

جور کم، بوی لطف آید از او

لطف کم، محض جور زاید از او

لطف دلدار اینقدر باید

که رقیبی از او به رشک آید