| | | | | | |
| |
چو دست قدرت خراط حقه‌ی مینا |
|
فشاند بر رخ کافور عنبر سارا |
|
| |
مشعبد فلک از زیر حقه پیدا کرد |
|
هزار بیدق سیمین به دست سحرنما |
|
| |
ز بهر زینت و زیب مخدرات فلک |
|
زمانه نافه گشا شد سپهر غالیه سا |
|
| |
برای فکرت و اندیشه در منازل قدس |
|
قدم فشرده و در پیش عقل بیش بها |
|
| |
فضای هر فلکی ملک خسروی دیدم |
|
درون هر طبقی جای والیی والا |
|
| |
مقیم طارم هفتم معمری دیدم |
|
رفیع قدر و قوی هیکل و بلند غطا |
|
| |
ازو گرفته جهان رسم خرقه و زنار |
|
وزو گرفته چمن ساز و برگ نشو و نما |
|
| |
فراز طاق ششم حاکمی مبارک روی |
|
نه چون قضاة زمان، قاضی به صدق و صفا |
|
| |
خجسته طلعت و فیروز بخت و فرخ فال |
|
سعید طالع و مسعود رای و سعد لقا |
|
| |
امیر خطه‌ی پنجم دلاوری دیدم |
|
خضاب کرده به خون دست و سر پر از غوغا |
|
| |
حسام قاطع او هادم اساس امل |
|
سنان سرکش او هالک وجود بقا |
|
| |
سریر گاه چهارم که جای پادشهیست |
|
فزون ز قیصر و فغفور و هرمز و دارا |
|
| |
تهی ز والی و خالی ز یاد شه دیدم |
|
ولیک لشکرش از پیش تخت او برپا |
|
| |
فراز آن صنمی با هزار غنج و دلال |
|
چو دلبران دلاویز و لعبتان ختا |
|
| |
گهی به زخمه‌ی سحر آفرین زدی رگ چنگ |
|
گهی گرفتی بر دست ساغر صهبا |
|
| |
خدیو عرصه‌ی دیوان پیشگاه دوم |
|
محاسبی سره دیدم غنی به عقل و ذکا |
|
| |
قوی کفایت و باریک فکر و دوراندیش |
|
لطیف خاطر و شیرین زبان و نکته‌سرا |
|
| |
هلال عید ز چرخ یکم درخشان شد |
|
ز طرف کاهکشان بر مثال کاهربا |
|
