| | | | | | |
| |
زیب غزل کردم این سه بیت ملک را |
|
تا غزلم صدر هر مراسله باشد |
|
| |
«ده دله از بهر چیست عاشق معشوق |
|
عاشق معشوق به که یکدله باشد |
|
| |
با گله خوش نیست روی خوب تو دیدن |
|
دیدن رویت خوش است بی گله باشد |
|
| |
طاقت و صبرم نمانده‌ست دگر هیچ |
|
در شب هجرم چه قدر حوصله باشد» |
|
| |
دوست نشاید ز دوست در گله باشد |
|
مرد نباید که تنگ حوصله باشد |
|
| |
دوش به هیچم خرید خواجه و ترسم |
|
باز پشیمان از این معامله باشد |
|
| |
راهرو عشق باید از پی مقصود |
|
در قدمش صد هزار آبله باشد |
|
| |
تند مران ای دلیل ره که مبادا |
|
خسته دلی در قفای قافله باشد |
|
| |
موی تو زد حلقه بر میانت و نگذاشت |
|
یک سر مو در میانه فاصله باشد |
|
| |
آن که مسلسل نمود طره‌ی لیلی |
|
خواست که مجنون اسیر سلسله باشد |
|
| |
با غزل شاه نکته سنج فروغی |
|
من چه سرایم که قابل صله باشد |
|
