لاهوتی (غزلیات)/آهسته، آهسته

by ابوالقاسم لاهوتی

	شدم در آتش عشقت کباب، آهسته - آهسته			به من ساقی بزن از باده آب، آهسته - آهسته.
	تو را دیدم شدم آنگونه مست چشم فتانت			که رفت از یاد من، جام شراب، آهسته - آهسته.
	ز شوق پرسشت، اندر گلو پیچیده آوازم،			مرنج از من، اگر گویم جواب، آهسته - آهسته.
	به چشمت گو، کند دل را ز غم آزاد یکباره،			در این دنیا که دیده است انقلاب آهسته، - آهسته؟
	صبا برداشت از رویت نقاب آهسته - آهسته،			ز شرمت شد نهان، مه در سحاب، آهسته - آهسته.
	سرم بر سینه ات، گویا نوازش می کنی، اما			نهی بر گردنم از مو، طناب آهسته - آهسته.
	مرا از خود مران تا جان به آسایش دهم پیشت،			چرا دور از تو میرم با عذاب، آهسته - آهسته؟
	دلم تنگ است ای مطرب، دهانت را شوم قربان،			بخوان شعر و بزن یک دم رباب، آهسته - آهسته!

ستالین آباد، ژوئیهٔ ۱۹۳۹