لاهوتی (غزلیات)/دلبر افغان

by ابوالقاسم لاهوتی

	آن دلبر افغان چه سلحشور برد دل،			چشم بد از او دور، که مغرور برد دل.
	مرغ ار شود و ماهی اگر، از مژه و مو،			با تیر برد راهش و با تور برد دل.
	نزدیک بیائید و ببینید چه جانیست،			آن دیده که با یک نگه، از دور برد دل.
	دل را بده و آبروی خویش نگه دار،			گر خود ندهی، خندد و با زور برد دل.
	پیداست که دلدار شدن کیف بزرگیست،			اینگونه که مستانه و مسرور برد دل.
	بی تیره نقاب آید و صید افکند آزاد،			دزد است نه جانانه، که مستور برد دل.
	همچون دل من، عبد وفادار که دارد،			پس این همه دیگر به چه منظور برد دل؟