| | | | | | |
|
آن شوخ جانان آشنا سوزد دل بیگانه هم |
|
صبر از من دیوانه برد آرام صد فرزانه هم |
|
|
لعلش بشارت میدهد کان غمزه دارد قصد جان |
|
پنهان اشارت میکند آن نرگس مستانه هم |
|
|
از بس که در مشق جنون رسوا شدم پیرانه سر |
|
خندند بر من نوخطان طفلان مکتب خانه هم |
|
|
ای ناصخ از فرمان من سرمیکشد تیغ زبان |
|
امروز پند من مده کاشفتهام دیوانه هم |
|
|
گر روی بنمایی به من ای شمع بنمایم به تو |
|
در جان سپاری عاشقی چابکتر از پروانه هم |
|
|
ای کنج دلها مهر تو در سینهام روزنی |
|
شاید توانی یافتن چیزی درین ویرانه هم |
|
|
بیگانگیهای سگت شبها چو یاد آید مرا |
|
گرید به حالم آشنا رحم آور بیگانه هم |
|
|
چون در کنارم نامدی زان لب کرم کن بوسهی |
|
کز بادهی وصلت شدم راضی به یک پیمانه هم |
|
|
چون شانه بر کاکل زدی رگهای جان محتشم |
|
صد تاب خورد از دست تو صد نیشتر از شانه هم |
|