| | | | | | |
|
ای پری غم نیست گر مثل منت دیوانه ایست |
|
هر گلی را بلبلی هر شمع را پروانه ایست |
|
|
مرغ دل گرد لب و خال میگردد بلی |
|
هر کجا مرغیست سرگردان آب و دانه ایست |
|
|
جان فدای گوشهی آن چشم مخمورانه باد |
|
کز قفای هر نگاهش ناز محبوبانه ایست |
|
|
بادهای کاین هفت خم در خود نیابد ظرف آن |
|
پیش دست ساقی ما در ته پیمانه ایست |
|
|
درد و غم یک سر به ما پیما که از محنت کشان |
|
شیرخوار مرد خالی کردن خمخانه ایست |
|
|
خردسالی را گرفتارم که در آداب حسن |
|
یوسف مصری بر او طفل مکتب خانه ایست |
|
|
دل که میجوید ره بیرون شد از چشم خراب |
|
مضطرب دیوانه سرگشته در ویرانه ایست |
|
|
داستان محتشم بشنو دم از مجنون مزن |
|
کاین حدیث تازه است و آن کهن افسانه ایست |
|