| | | | | | |
|
به قد فتنه گر چون در خرام آن نازنین آید |
|
ز شوق آن قد و رفتار جنبش در زمین آید |
|
|
چو آید بعد ایامی برون خلقی فتد در خون |
|
اگر ماهی سهیلآسا برون آید چنین آید |
|
|
به صیت حسن اول دل برد آنگه نماید رو |
|
چو صیادی که دام افکنده صیدی را ز زین آید |
|
|
ز رفتارش تن و جان در بلا وین طرفه کز بالا |
|
بر آن رفتار از جان آفرین صد آفرین آید |
|
|
به عزم سیر بام از قصر میخواهم برون آئی |
|
چو خورشید جهان آرا که بر چرخ برین آید |
|
|
بتی گفتند خواهد گشت در آخر زمان پیدا |
|
کزو صد چشم زخم دیگرت در کار دین آید |
|
|
اگر این است آن بت محتشم با خود مقرر کن |
|
کزو صد زخم بر دل از نگاه اولین آید |
|