| | | | | | |
|
به وجود پاکت شه من ز بدان گزندی نرسد |
|
به تو دود آهی مه من ز نیازمندی نرسد |
|
|
سم توسنت کز همه رو شد سجده فرمای بتان |
|
نرسد به جایی که بر آن سر بلندی نرسد |
|
|
چو به قصر تو کسی نگرد سر کنگران |
|
ز جفا به جایی بر سلطان که به آن کمندی نرسد |
|
|
میلت در آئین جفا چه بلاست ای سرو که تو را |
|
نرسد به خاطر ستمی که به مستمندی نرسد |
|
|
عجبست بسیار عجب که رسد به بالین طرب |
|
سر من که در ره طلب به مستمندی نرسد |
|
|
من و گریهی تلخی چنین چه عجب گر از تلخی این |
|
به لب من غصه گزین لب نوشخندی نرسد |
|
|
شده محتشم تا ز جنون ز حصار قرب تو برون |
|
نرود زمانی که بر آن ز زمانه بندی نرسد |
|