| | | | | | |
|
به پیش اختر حسن تو مهر تاب ندارد |
|
جهان به دور تو حاجت به آفتاب ندارد |
|
|
زمام کشتی دل تا کسی نداده به عشقت |
|
خبر ز جنبش دریای اضطراب ندارد |
|
|
نماند کس که به خواب جنون نرفت ز چشمت |
|
جز آن که عقل به ذاتش گمان خواب ندارد |
|
|
بهر زه چند نهفتن رخی که شعشعهی آن |
|
نهفتگی ز نظرها به صد حجاب ندارد |
|
|
میان چشم من و روی اوست صحبت گرمی |
|
که تاب گرمی آن پردهی حجاب ندارد |
|
|
جهان عشق چه بی قید عالمی است که آنجا |
|
شه جهان ز گدای در اجتناب ندارد |
|
|
بر آستانهی حکم ایاز هیچ غلامی |
|
سر نیاز چو محمود کامیاب ندارد |
|
|
شنیدم آمده صبر از پی تسلیت ای دل |
|
بگو دمی بنشیند اگر شتاب ندارد |
|
|
مگر ندیدهای اندر صف نظار گیانم |
|
که در کمان نگهت ناوک عتاب ندارد |
|
|
بهشت وصل توام کشت ز اختلاط رقیبان |
|
من و فراق تو کان دوزخ این عذاب ندارد |
|
|
سوالهاست ز رازم رقیب پرده در تو را |
|
که گر سکوت نورزد یکی جواب ندارد |
|
|
به پرسش سگ خویش آمدی و یافت حیاتی |
|
اگر به کعبه روی آن قدر ثواب ندارد |
|
|
قدم دریغ مدار از سرم که جز تو طبیبی |
|
دوای محتشم خسته خراب ندارد |
|