| | | | | | |
|
به گوشم مژدهی وصل از در و دیوار میآید |
|
دلم هم میطپد الله امشب یار میید |
|
|
سپند آتش شوقم که هردم هاتفی دیگر |
|
بگوشم میزند کان آتشین رخسار میآید |
|
|
بسوی در ز شوق افتان و خیزان میروم هر دم |
|
تصور میکنم کان سرو خوش رفتار میآید |
|
|
عبیر افشان نسیمی کاینچنین مدهوشم از بویش |
|
ز عطرستان آن گیسوی عنبریار میآید |
|
|
چو دایم از دو جانب میکند تیز آتش غیرت |
|
اگر میآید امشب جزم با اغیار میآید |
|
|
مدام از انتظار وعدهی او مضطرب بودم |
|
ولی هرگز نبود این اضطراب این بار میآید |
|
|
بفهمانم به دشمن چون ببرم پایش از بزمت |
|
که از بیدست و پایی این قدرها کار میآید |
|
|
چو نبود عشق عاشق سرسر هر چند لیلی را |
|
سر مجنون نباشد بر سرش ناچار میآید |
|
|
چه نقصان محتشم گر دل رود بر باد ازین شادی |
|
به حمدالله که گر دل میرود دلدار میآید |
|