| | | | | | |
|
تا کی کشی به بی گنهان از عتاب تیغ |
|
ای پادشاه حسن مکش بی حساب تیغ |
|
|
تا عکس سر و قد تو در بر کشیده است |
|
دارد کشیده به بد ز غیرت بر آب تیغ |
|
|
در ذوق کم ز خوردن آب حیات نیست |
|
خوردن ز دست آن مه مشکین نقاب تیغ |
|
|
از بس که بهر کشتنم افتاده در شتاب |
|
ترسم به دیگری زند از اضطراب تیغ |
|
|
یابند محرمان سحرش کشته برفراش |
|
گر بر کسی کشد ز غضب او به خواب تیغ |
|
|
قتلم فکند دوش به صبح و من اسیر |
|
مردم ز غم که دیر کشید آفتاب تیغ |
|
|
عابد کشی است در پی قتلم که میکشد |
|
بر آهوی حرم ز برای ثواب تیغ |
|
|
میدید بخت و دولت خونریز محتشم |
|
میبست یار چون به میان از شتاب تیغ |
|