محتشم کاشانی (غزلیات)/دارم از طبع ستم خیز تو حظی و چه حظ

محتشم کاشانی (غزلیات) از محتشم کاشانی
(دارم از طبع ستم خیز تو حظی و چه حظ)
  دارم از طبع ستم خیز تو حظی و چه حظ وز عتاب شعف آمیز تو حظی و چه حظ  
  می‌کنم با نفس آمیز نگه‌های عجب از نگاه غضب‌آمیز تو حظی و چه حظ  
  آن که وی جرعه‌کش بزم تو بود امشب داشت پیش اغیار به پرهیز تو حظی و چه حظ  
  نیم بسمل شده تیغ تغافل امروز می‌کند از نگه تیز تو حظی و چه حظ  
  دل که از شوق کلام تو کبابست کباب دارد از لعل نمک ریز تو حظی و چه حظ  
  وقت تغییر عذارت که شد آزرده رقیب کردم از سبزه‌ی نوخیز تو حظی و چه حظ  
  محتشم را که به یک موی دل آویخته‌ای دارد از موی دلاویز تو حظی و چه حظ