| | | | | | |
|
دلا نخل امل بنشان که باز آن سروناز آمد |
|
تو هم ای خان باز آ که عمر رفته باز آمد |
|
|
گریزان شد فراق و هجر بیخم زد تو هم اکنون |
|
روی افسرده کی کان مایهی سوز و گداز آمد |
|
|
بزن بر بام چرخ ای بخت دیگر نوبت عشقم |
|
که با حسن بلند آوازه باز آن سروناز آمد |
|
|
دگر غوغای مرغانست در نخجیر گاه او |
|
که آواز پر شهباز و بانک طبل باز آمد |
|
|
تو نیز ای دل که مالامال رازی مطمن باشی |
|
که آن جنبشنشین بحر بیآرام باز آمد |
|
|
دگر ما و بهای خون خود کردن چو آب ارزان |
|
که با سرمایهی ناز آن خریدار نیاز آمد |
|
|
مخور غم محتشم من بعد کان غمخوار پیدا شد |
|
مزن دیگر دم بیچارگی کان چاره ساز آمد |
|