محتشم کاشانی (غزلیات)/رفته مهر از شکرت در شکرستان تو کیست
رفته مهر از شکرت در شکرستان تو کیست | ما زدوریم مگس ران مگس خوان تو کیست | |||||
من ز سودای تو دیوانهی صحرا گردم | بندی سلسلهی زلف پریشان تو کیست | |||||
نغمهی سنج تیرت منم از یک سر تیر | سینه آماج کن ناوک پران تو کیست | |||||
من خود از زخم غمت میشکفانم گل داغ | به سر شک آبده خنجر مژگان تو کیست | |||||
دامن آلاست ز اشک من مجنون درو دشت | اشک پالای خود از گوشهی دامان تو کیست | |||||
محتشم را نده بزمت شده از نادانی | همدم انجمن آرای سخندان تو کیست |