| | | | | | |
|
رهی دارم که از دوری به پایان دیر میآید |
|
سری کز بی سرانجامی به سامان دیر میآید |
|
|
به پیراهن دریدن تا به دامان میرود دستم |
|
ز ضعفم چاک پیراهن به دامان دیر میآید |
|
|
صبا جنبید و میدان رفته شد یارب چرا این سان |
|
به جولان آن سوار گرم جولان دیر میآید |
|
|
دل و جان از حسد در آتش انداز انتظار او |
|
سپه جمعست میدان گرم و سلطان دیر میآید |
|
|
از آن سو صد بشارتها فغان دادند زین جانب |
|
به استقبال جانهم رفت و جانان دیر میآید |
|
|
دلم بهر نگاه آخرین هم میطپد آخر |
|
که شد پیمانه پر آن سست پیمان دیر میآید |
|
|
طبیب محتشم را نیست در عالم جز این عیبی |
|
که بر بالین بیماران هجران دیر میید |
|