| | | | | | |
|
روزگاری رفت و از ما نامدت یک بار یاد |
|
دردمندان فراموش کرده را میدار یاد |
|
|
بیتکلف خوش طبیب مشفقی کز درد تو |
|
مردم و هرگز نکردی از من بیمار یاد |
|
|
گردد از قحط طراوت چون گلت بیآب و رنگ |
|
خواهی آوردن بسی زین دیدهی خونبار یاد |
|
|
من که دایم سر گران بودن ز لطف اندکت |
|
این زمان زان لطف اندک میکنم بسیار یاد |
|
|
یاد میکردم ز سال پیش یاد از قید عشق |
|
فارغم امسال اما میکنم از یار یاد |
|
|
با وجود رستگاری در صف زنهاریان |
|
میکنم صد ره دمی زان تیغ با زنهار یاد |
|
|
کی جدایی زان فراموشکار کردی محتشم |
|
گر گمان بردی که خواهد کردش این مقدار یاد |
|