| | | | | | |
|
زهی کرشمهی تو را سرمهسای چشم سیاه |
|
دو عالمت نگرستن بهای چشم سیاه |
|
|
دو حاجب تو کمین گاه لشگر فتنه |
|
سپردهاند به آن گوشههای چشم سیاه |
|
|
هزار چشم چو نرگس نهادهاند بتان |
|
که بنگری و شوندت فدای چشم سیاه |
|
|
ز خواب بستن من آزمود قدرت خویش |
|
چو شد به غمزه و شوندت فدای چشم سیاه |
|
|
جلای چهره روز سفید گردد اگر |
|
برآفتاب گمارد بلای چشم سیاه |
|
|
ستاده چشم برایمانم آن که داده مدام |
|
ز خوان نامه سفیدان غذای چشم سیاه |
|
|
هزارخانه سیه ساز در کمین دارد |
|
برای محتشم آن مه ورای چشم سیاه |
|
|
دو چشم محتشم از اشک سرخ گشت سفید |
|
ز بهر چهرهی گلگون برای چشم سیاه |
|