| | | | | | |
| |
زین نقش‌خانه کی من دیوانه جویمت |
|
صورت طلب نیم که درین خانه جویمت |
|
| |
بیزم به جستجوی تو خاک دل خراب |
|
گنجی عجب مدان که ز ویرانه جویمت |
|
| |
ای شمع دقت طلبم بین که در سراغ |
|
ز آواز جنبش پر پروانه جویمت |
|
| |
عقلم فکند از ره و عشقم دلیل گشت |
|
کز رهنمایی دل دیوانه جویمت |
|
| |
یک آشنا نشان توام در جهان نداد |
|
شضد نوبت این زمان که ز بیگانه جویمت |
|
| |
ای خواب خوش که گمشده‌ای چند هر شبی |
|
تا صبح از شنیدن افسانه جویمت |
|
| |
در کوی شوقم ای دریک دانه معبدی است |
|
کانجا به ذکر سبحه صد دانه جویمت |
|
| |
جام فراق دادی و رفتی که در خمار |
|
چون بی‌خودان به نعره‌ی مستانه جویمت |
|
